วันศุกร์, พฤษภาคม 02, 2551

บริบ่นรำพรรณ ๙

ไม่อยากให้เลือดไทยต้องนองแผ่นดิน

*ต้องยอมรับ ว่า อดีตนายกทักษิณฯ ท่านเป็นคน เก่ง ฉลาด หลักแหลม และ ว่องไวในการคิดและตัดสินใจในเรื่องการคิดใหม่ ทำใหม่ ที่สร้างสรรค์
ต้องยอมรับ ว่า ท่านได้สร้างนวัตกรรม ทางการบริหารบ้านเมืองได้อย่างโดดเด่น

เสียดายที่ อดีตนายกทักษิณฯ ใช้คำพูดดูแคลนขบวนการก่อการร้ายสามจังหวัดภาคใต้ ว่าเป็นแค่โจรกระจอกโจรห้าร้อย พวกติดยาเสพติดไม่น่ากลัวเกรง จนสถานการณ์รุนแรง มากขึ้นแทนที่จะลดลง

เสียดายที่ อดีตนายกทักษิณฯ ปฏิเสธแบบไม่มีเยื่อใยการเสนอตัวเจรจาของตัวแทนขบวนการแบ่งแยกดินแดน ที่เสนอตัวเข้ามาช่วยเจรจา ในช่วงที่ไฟใต้เริ่มคุโชนใหม่ๆ

เสียดายที่อดีตนายกทักษิณฯใช้อำนาจแทรกแซงองค์กรเอกชนตามรัฐธรรมนูญสถาบันยุติธรรม และดื้อรั้นที่ไม่ฟังเสียงคัดค้าน จนกลายเป็นการใช้อำนาจเผด็จการในการบริหารและในสภาฯ

ถ้าเป็นไปได้ ก็ไม่อยากให้ อดีตนายกทักษิณฯ ใช้ ท่วงที วาจาที่รุนแรง สร้างศัตรูกับกลุ่มที่ไม่เห็นด้วย


เสียดายที่ อดีตนายกทักษิณฯเชื่อ และหลงใหลไปกับ การประจบ สอพลอจากบริวารรอบตัว จนขาดการระมัดระวังในเรื่องการพูดและการใช้อำนาจ

เสียดายที่ อดีตนายกทักษิณฯ ใช้ท่าทีแข็งกร้าวไร้เยื่อไย ต่อการคัดค้านและไม่เห็นด้วยของกลุ่มฝ่ายค้านและพลังต่างๆ ซึ่งมีต่อพฤติกรรม บทบาท และการกระทำบางอย่างของท่าน จนกลายเป็นการสร้าง แรงกดดัน สร้างศัตรู กับนักวิชาการ ฝ่ายค้าน และใครต่อใครมากมาย จึงกลายเป็นเงื่อนไขให้ทหารสามารถเข้ามายึดอำนาจ ฉีกรัฐธรรมนูญ ท่ามกลางฝ่ายที่เห็นด้วยกับการล้มกระดานมากกว่าคนที่ไม่เห็นด้วย

และก็ไม่อยาก ให้ ประวัติศาสตร์ซ้ำรอยในรัฐบาลชุดนี้

และก็ไม่อยาก ให้ รัฐบาลชุดนี้ ใช้อำนาจและโอกาส แก้ไขรัฐธรรมนูญ เพื่อ พรรค และพวก ตัวเอง เพื่อหลีกเลี่ยง ความผิดบทบัญญัติในรัฐธรรมนูญ ที่ได้ผ่านขบวนการจัดทำร่างของคณะกรรมการ ที่สรรหามาจาก ตัวแทนวงการต่างๆ และได้ผ่านขบวนการลงประชามติจากประชาชนทั่วประเทศ และผ่านการทรงลงประปรมาภิไธ จากพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว แล้ว

และก็ไม่อยาก ให้ รัฐบาลชุดนี้ ดึง ดัน ฉุด ลูก เมีย วงศาคณาญาติ พวก ตน เสวยตำแหน่ง หน้าที่ ด้วยใช้อำนาจ โอกาส กับการใช้วาจา สำนวนโวหาร อ้างเหตุผล สำนวนอันคมคาย หลักแหลม ด้วยการเอาสี่ข้างเข้าถู อย่างย่ามใจ

และ ก็ไม่อยากให้ ความไม่ชอบมาพากล อย่างไร้ความละอาย จนย่ามใจ จนสิ่งเหล่า นี้ ไปสร้างความ กด และ ดัน บีบคั้น ทำลาย ความอดทนจิต ของปวงประชา เกินระดับแห่งความความชอบธรรม และความพอดี แห่งปวงประชา ที่จะอดกลั่น ในกรอบแห่งความพอเพียง ความละอาย และความเกรงใจ

และก็ไม่อยากให้ เกิดความขัดแย้ง ความไม่พอใจ จนบ้านเมือง ของเรา ต้อง นองไปด้วยเลือดของคนไทยด้วยกันเอง

ไม่มีความคิดเห็น: