Kalamasuetara
.......ขอออกตัวเสียก่อนว่า ผู้เขียน ไม่ใช่พวก นิยมลัทธิทหาร และก็ไม่ชอบการปฏิวัติรัฐประหารด้วย แต่เป็นคนที่เคยร่วมเหตุการณ์ 14 ตุลา 16 หากแต่นิยมเดินแนวทางการปฏิรูปความคิดและปฏิรูปการเปลี่ยนแปลงสังคม และเคยเป็นพวกที่ก้าวออกจาก เมืองเข้าสู่ชนบทอออกไปทำโครงการหมู่บ้านสหกรณ์ และแม้กระทั่งรับราชการ รักความเป็นธรรม รักความยุติธรรมมาตลอด ไม่นิยมชมชอบกับการใช้กำลังความรุนแรง เข้าบังคับขืนใจบุคคลอืน
....... กรณีการรัฐประหารผมขอบอกได้เลยว่า ผมไม่เห็นด้วย ไม่ว่าจะเป็นเผด็จการทหารหรือเผด็จการพลเรือน
ก็เพราะว่าผมเองก็เป็นเคยเป็นคนที่เคยร่วมอยู่ในการต่อต้านเผด็จการทหาร ในช่วงเหตุการณ์ 14 ตุลาคม 2516 มาแล้ว
...... กรณีการทำรัฐประหารยึดอำนาจของ พล.อ.สนธิฯ หรือ คมช. ในคราวนี้ ผมบอกได้เลย ว่า ความรู้สึกของผมมันต่างจากการทำรัฐประหารยึดอำนาจทุกครั้งที่ผ่านมา เพราะอะไรผมถึงได้กล่าวออกมาเช่นนั้น
......ก็ต้อง ตั้งประเด็นคำถาม เพื่อวิเคราะห์ วิจัย ที่ละข้อ ดังนี้
... การรัฐประหารยึดอำนาจในคราวนี้เป้าหมายการรัฐประหาร..... ทำเพื่ออะไร ? ทำไมถึงต้องทำ ?
... มี สถานการณ์การความจำเป็น ที่เหมาะสม ที่เป็นปัญหา ในสังคมไทย ที่จำเป็นยึดอำนาจ หรือไม่เพียงใด?
...เงื่อนไข คำสัญญาว่า เพื่อเข้ามาแก้ปัญหาที่คับคาใจประชาชน เป็นที่พอใจประชาชน เพียงใด ?
....คมช.โดย พล.อ.สนธิฯ ได้ทำตาม สัญญาที่เคยบอกไว้ หรือ ไม่ ?
...คมช.เข้ามาคุมอำนาจเบ็ดเสร็จ ริดรอน สิทธิและเสรีภาพของ สื่อ ของ ประชาชน แบบเผด็จการทหารในอดีต หรือเปล่า ?
......อย่าสักแต่ พูดแบบคนละเรื่องเดียวกัน มันจะสร้างความสับสน ให้กับสังคมไทยว่า ปัญหาที่แท้จริงก่อนที่รัฐบาล คุณทักษิณฯ จะถูกยึดอำนาจ คืออะไร ใครเป็นคนสร้างปัญหา ไม่ควรทำตัวเหมือนกบเลือกนาย อะไรก็ไม่เห็นด้วย อะไรก็ไม่ดีสักอย่าง แล้วจะให้ทำอย่างไรกับสถานการณ์ที่เคยเกิดขึ้นมาในตอนนั้น ซึ่งการยึดอำนาจในครั้งนี้ เป็นการยึดอำนาจ คุณทักษิณฯ ในช่วงที่ คุณทักษิณฯ กำลังมีอำนาจทางการเมือง จนล้นฟ้าล้นแผ่นดิน ขณะเป็นนายกรัฐมนตรี เพราะด้วยท่าที และคำพูดของคุณทักษิณฯ แข็งกร้าว ล้วนเป้นการยั่วยุความโกรธเคือง จนสามารถสร้างศัตรูไว้เป็นจำนวนมาก อย่างสถานะการณ์ความรุนแรงทางภาคใต้ กรณี การพูดจาเสียดสี เย้ยหยัน อาจารย์ ธีระยุทธ บุญมี และนายสนธิ ลิ้มทองกุล กลุ่มพันธมิตรต่อต้านทักษิณฯ และใครต่อใครอีกหลายคน
...... ที่ผมพูดมาทั้งหมดนั้น ผมมิได้รู้จัก คุ้นเคย และผมเองก็ไม่ได้เห็นด้วยกับ พฤติกรรมบางอย่างของบุคคลเหล่านั้นด้วย
แต่เนื่องจาก ในช่วงนั้น สถานการณ์บ้านเมืองกำลังจะลุกเป็นไฟ คนไทยด้วยกันเองกำลัง ลุกขึ้นเผชิญหน้าเข้าห้ำหั่นกัน วิถีทางรัฐสภาไม่เปิดโอกาสให้ พรรคฝ่ายค้านสามารถอภิปรายในเรื่องต่างๆที่คาใจ และ ข้อกล่าวหาเรื่องการ ทุจริตซุกหุ้น การพยายามเข้าแทรกแซงสื่อ การส่งคนของตัวเองเข้าแทรกแซงเข้าไปในองค์กรเอกชนตามรัฐธรรมนูญ การเอาสมัครพรรคพวก และญาติ พี่ น้อง เข้าไปมีอำนาจในกองทัพ แล้ววงการต่างๆ อย่างขนานใหญ่ การหลีกเลี่ยง การเสียภาษีเงินได้จากการขายหุ้น การหาผลประโยชน์ของลูกเมีย ญาติ พี่น้อง แลเรื่องอื่นๆ อีกมากมายโดยการออกกฏหมายเพื่อหลีกเลี่ยง จนอาจารย์ธีรยุทธฯและหลายคน เรียกว่าเป้นการทุจริตเชิงนโยบาย ที่สังคมไม่ได้รับคำตอบและคำเฉลย ตรงข้ามกลับ มีกระแสข่าว การใช้เงินซื้อ ผู้ที่เป็นกรรมการพิจารณา ในคดีต่างๆ เพื่อปกปิด เบี่ยงเบน ประเด็นของอดีตนายกทักษิณฯ มันจึงได้เพิ่มดีกรีของความกดดัน กับความเคียดแค้นชิงชัง ของหลายฝ่าย อย่างที่สุด และสุดท้าย ก็คือความขัดแย้งกับ พล.อ.สนธิฯ ในเรื่องการแต่งตั้งถอดถอนตำแหน่ง ซึ่งถึงแม้ว่าจะเป็นเรื่องส่วนตัว แต่มันก็เป็นแรงกดดัน จนถึงขั้นแตกหักถึงขั้นยึดอำนาจ ในครั้งนั้น
...... ดังนั้น ด้วยสิ่งต่างๆเหล่านี้ การยึดอำนาจของทหารในครั้งนี้ จึงมีความแตกต่างจาก การรัฐประหารยึดอำนาจ กับทุกครั้งที่ผ่านๆมา โดยสิ้นเชิง เพราะ
ประการที่ 1 ประชาชน ส่วนใหญ่ เริ่มไม่พอใจระบอบทักษิณฯ ที่เริ่ม มีการใช้อำนาจควบคุม และแทรกแซงสื่อฯ และแองค์กรเอกชนตามรัฐธรรมนูญ
(เหมาว่าประชาชนทั้งประเทศ ไม่พอใจ ทักษิณฯ คิด เป็นร้อยละ 60 เหมือนกับที่ นักวิชาการบางคน เหมาว่า ผลการลงประชามติ รับร่างรัฐธรรมนูญ ร้อยละ 64 : 46 แปลว่า ร้อยละ 46 ไม่เห็นด้วยกับการปฏิวัติรัฐประหารของ คมชฺ แล้วกัน)
ประการที่ 2 เริ่ม เกิดความไม่โปร่งใส ในเรื่อง คดีซุกหุ้น และเรื่อง การทุจริต ซึ่งไม่ได้รับการ สะสางตามกระบวนการที่โปร่งใส มีเงื่อนงำมาตลอด
ประการที่ 3 เริ่มมีการแทรกแซง สื่อ ทั้งของรัฐ และของเอกชน
...... ประการที่ 4 คุณทักษิณฯ ได้ สร้างความแค้นเคือง เจ็บช้ำน้ำใจ ด้วยวาจา ให้กับนักวิชาการหลายคน รวมทั้ง นายธีระยุทธ บุญมี ด้วย
...... ประการที่ 5 ท่าทีที่แข็งกร้าว ท้าทาย การดูแคลน กองกำลังก่อการร้าย และแนวร่วมภาคใต้ จนทำให้สถานการณ์รุนแรง จนถึงขั้น ฆ่าตัดคอ วางระเบิดใจกลางเมืองทุกวัน เพื่อทำร้ายเจ้าหน้าที่ของรัฐ ครู และประชาชนผู้ไม่รู้อิโหน่อิเหน่ อย่างบ้าคลั่ง กว้างขวางอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
......ดังนั้น ด้วยเหตุปัจจัยดังกล่าวข้างต้น การปฏิวัติรัฐประหารครั้งนี้ จึงถือว่าเป็นที่สะใจของคนหลายคน หลายวงการอย่างช่วยไม่ได้ ผมเชื่อว่า บุคคลเหล่านั้น มีความสะใจ พอใจที่ คุณทักษิณฯ ถูกยึดอำนาจมากกว่า ความพอใจเรื่อง ทหารทำรัฐประหารยึดอำนาจเพราะคงไม่มีใครอยากให้เมืองไทยถูกรัฐประหารแน่นอนอยู่แล้ว
......ส่วนการปฏิวัติรัฐประหารในครั้งก่อน 14 ตุลาคม 16 เป็นเรื่องของการที่ใช้อำนาจทางทหาร เข้ายึดอำนาจ แล้ว เข้ามาปกครองประเทศ เป็นรัฐบาลคุมอำนาจ ล้มระบบการปกครองแบบประชาธิปไตย ทางรัฐสภาแม้กระทั่งเข้าควบคุมสื่อทั้งหมด ทุกอย่าง อย่างสิ้นเชิงเบ็ดเสร็จ
...... ด้วยเหตุด้วยผล ด้วยใจเป็นกลาง ด้วยความยุติธรรมแก่ทุกฝ่ายจริงๆ โดยยึดถือความเป็นไปของบ้านเมืองเป็นหลักจริงๆ ผมขอตั้งคำถาม ว่า
...... ถ้า พล.อ.สนธิฯ ทำรัฐประหาร ยึดอำนาจแบบเบ็ดเสร็จ ห้ามแสดงความคิดเห็นทางการเมือง ห้ามการวิพากษ์วิจารณ์ ห้ามมีการชุมนุมทางการเมือง ปิดกั้นทุกสิ่งทุกอย่าง โดยการใช้ อำนาจคณะปฎิวัติจับกุม คุมขัง ยกเลิกศาลยุติธรรม และใช้ศาลทหารสถานเดียว เหมือนครั้งก่อนๆนี้ ผมขอถามว่า อย่างสมาชิกแกนนำ คมช. ก็ดีนักวิชาการบางคน ก็ดี ที่ตอนนี้เริ่มออกมา พูด กันอย่างเก่งกล้าสามารถ จะมีใครกล้าออกมาพูดอย่างนี้ไหม? พูดแล้ว เหมือน ชวนตีหรือเปล่า ก็ในเมื่อ คมช.เอง เมื่อทำรัฐประหารยึดอำนาจเสร็จ ก็ ถอยออกมา อยู่เบื้องหลัง โดยให้ พล.อ.สุรยุทธฯ มาเป็น นายกรัฐมนตรี แต่งตั้ง สภานิติบัญญัติแห่งชาติ ทำการร่างรัฐธรรมนูญใหม่ โดยแก้จุดเสีย และ เพิ่มเติมจุดอ่อนของรัฐธรรมนูญ ปี 40 ออกให้ ประชาชนพิจารณา ลงประชามติ รับร่าง ไม่รับร่าง จนผลออกมาได้ เปอร์เซ็น 64:46 เรียบร้อยไป แล้ว และกำลัง จัดให้มีการเลือกตั้ง เพื่อจัดตั้งรัฐบาลใหม่อีกครั้งหนึ่ง แล้ว
ผมว่า ไหนๆ รัฐบาลที่มาจากการแต่งตั้ง ก็จะพ้นจากตำแห่ง หมดวาระ ในอีกไม่วันนี่แล้ว ผมว่า เลิกพูดเรื่องนี้ ซ้ำซาก เหมือคนไม่รู้เรื่องอะไรดีกว่า อย่าสักแต่ว่า มีปากกาคิดอะไรได้ก็จะเขียน โดยไม่คิดถึงผลกระทบทางสังคม
ที่กล่าวเช่นนี้ ผมมิได้หมายความว่า จะต่อต้านการรัฐประหารไม่ได้ จะวิจารณ์การัฐประหารไม่ได้ จะด่าการรัฐประหารไม่ได้ ในช่วงเหตุการณ์ 14 ตุลา นั่นไง ที่ถือว่าเป็นการ ต่อสู้ วิพากษ์ วิจารณ์ ต่อต้านเผด็จการแบบถูกต้องชอบธรรมที่สุด เพราะ เป็นการต่อสู้ในท่ามกลาง 3ทรราชย์ ที่กุมอำนาจแบบเบ็ดเสร็จ แต่ การรัฐประหารครั้งนี้ เป็นการรัฐประหาร ในช่วงเหตุการณ์ที่สังคมเริ่มมีความขัดแย้งสูง คนไทยเริ่มแบ่งเป็นสองขั้ว อย่างเห็นได้ชัดเจน ว่า ขั้วที่หนึ่งสนับสนุน คุณทักษิณฯ อีกขั้วหนึ่ง คือผู้ต่อต้าน คุณทักษิณฯ กำลังใช้กำลังเข้าเผชิญหน้ากัน อีกด้านหนึ่ง ความขัดแย้งในสภาที่ เกิดความขุ่นข้องหมองใจ การใช้อำนาจ ทางการเมือง ในฐานะผู้ที่กุมเสียงข้างมากในสภา รวมทั้งที่ มีกระแสการวิพากษ์ วิจารณ์ ว่า คุณทักษิณฯ ใช้เงินซื้อ บุคคลในวงการต่างๆ รวมทั้งการ ส่งคนของตัวเอง เข้าไปแทรกแซง ในองค์กรเอกชนตามรัฐธรรมนูญ ซึ่งกฎหมายรัฐธรรมนูญ ไม่เปิดโอกาสให้ ฝ่ายค้าน หรือฝ่ายที่ไม่เห็นด้วยสามารถใช้ วิถีทางรัฐสภา เปิดการอภิปรายได้อย่างนี้ ยอมรับไหมว่า เป็นการสร้างความกดดันทางการเมืองให้กับพรรคฝ่ายค้าน นักวิชาการและกับวงการต่างๆในสังคม จำนวนบุคคล จำนวนสถาบัน จำนวนองค์กร เริ่มลุกขึ้นมาเรียกร้องให้ คุณทักษิณฯ ลาออก มีจำนวนมากขึ้นเรื่อยๆ
.......จวบจน กระทั่ง พล.อ.สนธิฯ ในฐานะ ผู้บัญชาการทหารบก ซึ่ง เริ่มถูกกดดัน จาก คุณทักษิณฯ อีกคนหนึ่ง ซึ่งถึงแม้ว่า จะเป็นเหตุผล และเป็นปัญหาส่วนตัวก็ตาม แต่ถ้าประชาชน ณ ขณะนั้นไม่มีใครเห็นด้วยกับการยึดอำนาจรัฐจาก คุณทักษิณฯ แล้ว ผมขอถามหน่อยว่า อย่าว่าแต่พวก นปก. หรือพวก ที่กำลัง ต่อต้านการรัฐประหาร หรือต่อต้าน คมช.เลย ผมเอง และเชื่อ ว่า คนไทย อีกเป็นแสน เป็นล้าน ที่มีความคิดต่อต้านการรัฐประหาร จะต้องลุกขึ้นมา ต่อต้านร่วมด้วยแน่นอนล้านเปอร์เซ็นต์ และขอตั้งคำถามหน่อยว่า หากว่า พวกที่กำลังต่อต้าน การรัฐประหารในครั้งนี้ คิดว่า มีเหตุผลและแน่จริง ทำไม ตอนที่ พล.อ.สนธิฯ ทำรัฐประหาร ยึดอำนาจ ใหม่ๆ ทำไมจึงไม่เห็นมีใคร กล้าพูด กล้าต่อต้าน การทำรัฐประหารยึดอำนาจในตอนนั้น เหมือนวันนี้เลย หรือจะเข้าตำรา ว่า ได้คืบก็จะเอาศอก
.......ที่กล่าวมาทั้งหมด มิได้มีจิตใจอยากให้เมืองไทย มีการยึดอำนาจทำรัฐประหารโดยทหารเลย ด้วยความสัตย์จริง ผมเองเกลียดการรัฐประหาร การยึดอำนาจ ไม่ว่าจะโดยใช้กำลังทหาร หรือจะโดยการซื้อเสียงในสภาด้วยซ้ำไป ดังนั้น จึงขอให้ คนที่จะขึ้นมามีอำนาจ มี หิริ โอตัปปะ มีคุณธรรม มีจริยธรรม ใช้ท่าทีแบบอ่อนน้อมถ่อมตน พูดจา ให้เกียรติผู้อื่น ไม่ดูถูกผู้ที่ตนไม่เห็นด้วย ยอมรับฟังความคิดเห็นของผู้อื่น และซื่อสัตย์สุจริตอย่างจริงใจ ไม่ใช่ ซื่อสัตย์แต่คำพูด แต่ทุจริตเชิงนโยบาย อย่างที่ผ่านมา เชื่อได้เลย ว่า หากใครคิดจะทำรัฐประหารยึดอำนาจอีก ผม และ เพื่อนๆร่วมชาติอีกเป็นล้าน ก็คงจะลุกขึ้นเข้าป่าจับปืน สู้กับระบบทรราชย์เหมือนกับเหตุการณ์ เมื่อวันที่ 14 ตุลาคม 2516 ไม่ปล่อยให้ นปก.หรือ ใครบางคน ต้องเหน็ดเหนื่อย อดหลับอดนอน ตากฝนตากลม ตามท้องสนามหลวง หรือ ตามถนนหนทาง เพียงกลุ่มเดียว ล้านเปอร์เซ็นต์เต็มอย่างแน่นอน หรือ ถ้าจะบอกว่าที่ต่อต้าน ที่เรียกร้องทั้งหมดเพื่อจะเอาคุณทักษิณฯเสียอย่าง ผิดถูกไม่สน อย่างนี้ไม่ต้องอ้างประชาธิปไตย ไม่ต้องอ้างรัฐธรรมนูญ ไม่ต้องอ้างเหตุผลอื่นๆเลย พูดอย่างเดียวจะเอาทักษิณฯ ก็พอ จะได้ไม่ต้องสาธยายให้ยืดยาว และหากว่า คุณทักษิณฯ ไม่ได้ กลับมามีอำนาจทางการเมืองอีก หากคุณทักษิณฯ หมดเนื้อหมดตัว ด้วยเหตุอันใดก็ดี ผมจะลองดู ซิว่า จะเหลือ เพื่อนร่วมอุดมการณ์ที่ยังอยู่เคียงข้างกับคุณทักษิณฯ สักกี่คน .
