วันอังคาร, กรกฎาคม 08, 2551

บริบ่นรำพรรณ ๑๒

กวี ปากมีสี

* โอ๊ะ โอ โอ้ โอ๊ะ โอว ...บ้านเมือง จะลุกเป็นไฟ บ้านเมือง จะลุกเป็นไฟ เมื่อ คนไร้สัตย์ มากกลโกง มามีอำนาจ

พุทธศาสน์ จะล่มสลาย พุทธศาสน์ จะล่มสลาย เมื่อ พวก กระหายแห่มาครอง สภา
หากประชา ปิดตา ปิดหู หากประชา ปิดตา ปิดหู มัวหลง เศษเงิน อภิมหาทุจริตเชิงนโยบาย

โอ๊ะ โอ โอ้ โอ๊ะ โอว ......ดูซิ ลูก เป็นโจร ......ดูซิ ลูก เป็นโจร บางคนมีสี.ที่ไร้ ศักดิ์ศรี เอา ยศ ไปคืนถึงบ้าน
ผอง เรา น้อง พี่ ประชาชี ขื่นขม ฤดี ชอกช้ำเหลือแสน

ข้าง คน ปาก หมะ ข้าง คน ปาก หมะ ..หน้า ที่ว่า อัปลักษณ์ ปาก อัปลักษณ์ มากกว่า

วัน..วัน กู ด่า ไม่ เว้น วัน..วัน กู ด่า ไม่ เว้น .. เช่น ด่าไอ้ หัวเถิก อีก เจ้า ฟันดำ หน้าแหลม แม่ง..มัน จ้อง กัดกู งี้หรือ ที่ผู้มีอำนาจเขา ใช้คำกัน

แม้ อ้ายกู จะ ลองทำ ชิม แม้ อ้ายกู จะ ลองทำ ชิม อ้าย กู ก็ ยัง ด่า ..ไป บ่นไป

วัน วัน ก็ คิด อภิมหา โปรเจ็ค วัน วัน ก็ คิด อภิมหา โปรเจ็ค ไม่ต้อง ดูดำ ดูดี เสียงประชาชี จะหะหว่า ว่า ยังงัย

ระบบนิเวศน์ ชีวิต ปลา ปู ระบบนิเวศน์ ชีวิต ปลา ปู หมา หมู

สงสาร ก็ แผ่นดินพระมหาฯ สงสาร ก็ แผ่นดินพระมหาฯ พลอย เสื่อม ราคา ก็เพราะ ขี้ครอก

จาก บท แห่ง " โลกาภิวัตน์ โลกาพินาศ " บทที่ 1

จาก “พุทธทำนาย” ซึ่งถอดความจากศิลาจารึก เชตวันมหาวิหาร สวนมฤคทายวัน ประเทศอินเดีย กล่าวว่า " ดูก่อนอานนท์ เมื่อศาสนาตถาคตล่วงเลยไปถึงกึ่งพุทธกาล สัตว์โลกทั้งหลายที่เกิดในยุคนั้นจะพบความลำบากทุกชาติทุกศาสนา ตามธรรมชาติอันหมุนเวียนของโลก ที่หมุนไปใกล้ความแตกทำลาย แผ่นดินแผ่นน้ำจะลุกเป็นไฟ มนุษย์และสัตว์จะได้รับภัยพิบัติสารพัดทั่วทิศ "

ในศิลาจารึก นั้นยังบันทึก อีกว่า " คนในสมัยนั้น ( คือปัจจุบัน ) จะมีวิสัยโหดดุจกำเนิดจากสัตว์ป่าอำมหิต จะรบราฆ่าฟันกันถึงเลือดนองแผ่นดินแผ่นน้ำ ส่วนเวไนยสัตว์ผู้ขวนขวายในกุศลตามวัจนะของตถาคต ก็จะระงับร้อนไม่รุนแรง บ้านเมืองใดมีความเคารพยำเกรงในพระรัตนตรัยและคุณบิดามารดา เหตุร้ายภัยพิบัติจักเบาบาง แต่ก็จะหนีกฏธรรมชาติไม่พ้น

เริ่มแต่พระพุทธศาสนาล่วงเลย 2,500 ปีเป็นต้นไป ไฟจะลุกลามทางทิศตะวันออก ไหม้วัดวาอารามสมณะชีพราหมณ์จะอดอยากยากเข็ญ ลูกไฟจะตกจากฟ้าเป็นเพลิงผลาญ เหล็กกล้าจะทะยานจากน้ำ มหาสมุทรจะชอกช้ำ สงครามจะทั่วทิศ ศึกจะติดเมือง ทหารจะเป็นเจ้า ข้าวจะขาดแคลน ทั่วแคว้นจะอดอยาก ผีโขมดป่าจะเข้าเมือง พระเสื้อเมืองพระทรงเมืองจะหนีเข้าไพร ผู้เป็นใหญ่มีอำนาจจะเรียกแมลงผีเสื้อเหล็กนับแสนตัว มาปล่อยไข่เป็นไฟผลาญ ยักษ์หินที่ถูกสาบมาเป็นเวลานาน จะตื่นขึ้นมาอาละวาดโลก ดินฟ้าอากาศจะแปรปรวน ตลิ่งจะพัง แผ่นอธรรมจะถล่มเป็นทะเล โลกมนุษย์จะดิ่งสู่ความหายนะ นักปราชญ์จะถูกทำร้ายให้สิ้นสูญ

ในระยะนั้นศาสนาของตถาคตเสื่อมลงมาก เพราะพุทธบริษัทไม่ตั้งอยู่ในศีลธรรม เชื่อคำของคนโกง กล่าวคำเท็จไม่เคารพหลักธรรมนิยม คนประจบสอพลอได้รับการเชื่อถือในสังคม ผู้มีศีลธรรมประพฤติชอบกลับไม่มีใครเคารพยำเกรง

พระธรรมจะเริ่มเปล่งแสงรัศมีฉายส่องโลกอีกวาระหนึ่งก็ต่อเมื่อมีธรรมิราชโพธิญาณบังเกิดขึ้นอยู่ในความอุปถัมภ์ของพระเถระผู้ทรงธรรมฤทธิ์ ทั้งสองพระองค์สถิตย์ ณ เบื้องตะวันออกของมัชฌิมประเทศ จะเสด็จมาเสริมสร้างศาสนาของตถาคตให้รุ่งเรืองสืบไปถึง 5.000 พระวรรษา

จาก
กวี ปากมีสี

ไม่มีความคิดเห็น: